Alweer een wereldwonder

#%~$<>\^{$#^~£{*|$}%|$\.... Oeijoeijoei! Had ik laatst mijn blog ready en wilde ik m op internet zetten, druk ik op de verkeerde knop. Alles weg. Dus we beginnen weer helemaal opnieuw. En dat terwijl Friends op staat en ik zo graag zou willen kijken....!

Mijn blog was ik begonnen in de trein. Onder het genot van een spirutueelmuziekje van een medereiziger die nog nooit van oordopjes heeft gehoord. Twijfel of k hem de mijne moet aanbieden...
We wilden eigenlijk met de bus naar Laos, maar toen we hoorden dat deze bus wel 's nachts rijdt, maar geen slaapstandstoelen heeft, besloten we maar om met de nachttrein te gaan. Was nog goedkoper ook! Nadeeltje is dat we morgenochtend aankomen, nog steeds in Thailand, we waarschijnlijk weer wandelend de grens over mogen en dan in Laos zijn. Dat is t. Geen idee hoe we uiteindelijk in Vientiane komen, mja dat duurt nog een hele nacht...van latere zorg dus.
Maar goed, terug naar Vietnam...

Nou alweer een heeeeeele tijd terug zijn we van Hoi An naar Hue gereisd. Achterop de motor. Om 9:00 werden we opgepikt bij het hotel door onze twee motormuizen. "Very lucky!",volgens de receptioniste, "they are very handsome." Nu viel mijn oog in mijn jongere jaren meestal op de Aziaat, ik kon haar nu geen gelijk geven. Aardig waren ze wel, ook belangrijk.
Maar goed. Tassen achterop de motor en gaan met die banaan. De eerste stop was bij de Marble Mountains. Langs de kust staat er ineens een berg met een lift! Bovenop staat tempels, pagoda's en grotten met grote Boeddha beelden.
Daarna door langs het strand, een fotostop met de female Boeddha, over de brug waar er trouwfoto's werden geschoten en door de bergen. Na flink wat haarspeldbochten kregen we een geweldig uitzicht over de toch wel blauwe zee van Vietnam.
Nadat we op de top even wat hebben gedronken, zijn we door gereden en zijn we gaan lunchen. Geweldig mooi uitzicht over een lagoon en de bergen.
De volgende stop was bij een 'zwemparadijs zonder zuiveringssysteem'. Tussen de bergen is een waterval met een meertje met onwijs helder water. Veel locals in zwemvesten die hier selfies maken en een dagje genieten.
Dit was de laatste stop. Nu werd het gas opengetrokken en moesten we nog anderhalf uur rijden. Normaal vind ik mensen op de motor in spijkerbroek onwijs dom. Helaas dacht ik daar pas aan toen ik de kilometerteller de honderd aan zag tikken en ik half naakt, met het idee dat ik dan mooi bij kon bruinen, achterop zat. Nu kon ik alleen nog maar heel hard hopen dat we niet zouden vallen.
Gelukkig kwamen we heelhuids aan in Hue. Wat een geweldige ervaring, maar wat een pijn in mijn kont! 's Avonds waren we ook helemaal versleten en hebben we wat gegeten en wat gehangen.

De dag daarna zijn we, ondanks het vele aanbod van motorbikes/fietstaxi etc, naar het citadel gelopen. Het citadel, de keizerlijke stad, is een van de grootste bezienswaardigheden hier. Oude tempels en keizergraven. Erg mooi, maar toch echt een beetje tempelmoe. Daarna wat over de bazaar gelopen en ons in een supermarkt verbaasd over sommige producten en de hoeveelheid noodles.
Omdat Hue niet zo heel groot is en de rest van de bezienswaardigheden nog meer graven en tempels zijn en ver buiten de stad liggen, besluiten we die maar te skippen. We boeken daarom 's avonds opnieuw een kaartje naar Hanoi. De oude kaartjes zijn tenslotte ook gestolen. Hopelijk heeft die dief een keer zin in een enkeltje Hanoi.
Dag daarna weinig gedaan. Uitgeslapen, rondje gelopen en eindelijk met tranen in mijn ogen van het lachen en bijna huilen m'n USB die ik van mijn lieve Blijvliet collega's heb gekregen gelezen. *sorry, dit was mijn eerste vaste computer*
Om 17:00 opgepikt door de bus op weg naar Hanoi. De bus zat onderweg lekker vol, maar er kan natuurlijk altijd nog meer bij...zo kon ik de hele nacht m'n bedje niet uit omdat er op de grond wat locals op matjes waren gedumpt.

Om 7 uur 's ochtends kwamen we aan in Hanoi. Nadat we bijna ruzie hadden met wat motordrivers, wilden ze ons toch voor een laag prijsje naar een hotel brengen. Na wat rondzoeken, vonden we uiteindelijk een betaalbare kamer. Onwijs smerig, maar als je moe bent ben je snel tevree. Na wat uurtjes slapen, zijn we een wandelingetje door Hanoi gaan maken. Ondanks dat Hanoi de hoofdstad is, waren er maar weinig bezienswaardigheden. Hanoi moet het vooral hebben van de toertjes, dus die hebben we 's avonds maar gelijk geboekt. Van mijn lieve vriendinnetje Ruth mochten we niet meer dan 60 dollar voor Halong Bay betalen. Onmogelijk, we hebben echt ons best gedaan en flink afgedingd...
De volgende dag werden we vroeg opgehaald voor ons uitstapje naar Halong Bay. In een veelste volle minibusje reden we in vier uur naar Halong Bay. (Google momentje als je niet weet wat dit is...een van de 7 natuurwonderen)
Met een groep van een man of 25 gingen we aan boord van een best wel crappie boot. De eerste stop was bij een grot. Deed mij een beetje aan een Efteling attractie denken. Rijen toeristen en met rood,geel,groen en blauw verlichtte stalactieten en stalactieten. De pinguinprullenbak was t toppunt. Terug aan boord kregen we een prima lunch en daarna een hut toegewezen. De rest van de dag hebben we heerlijk op ons bikini op het dek gechilld. Wel op de grond, aangezien de ligstoelen een voor een in elkaar vielen. De splinters zitten nog steeds in m'n kont, maar het uitzicht wat we hadden maakt dit dubbel en dwars goed.
Eind van de middag zijn we aangemeerd bij Catbay Island. Hier ging de helft van de groep van boord. De rest van de dag hebben we gezwommen, gegeten en wat gekaart met een Israëlisch stel. Daarna allemaal naar ons hutje om al dobberend op het water in slaap te vallen.
Helaas was de nachtrust van korte duur, want om 6:00 werden we gewekt. We konden zwemmen en kajakken. Aangezien ik meer van slapen houd, dan van zwemmen of kajakken heb ik die jongen in gedachten een duwtje in t water gegeven en heb ik me nog even omgedraaid. Helaas kwam die na 20 min weer bonkend aan de deur en zijn we er toch maar uitgegaan.
De rest van de dag verliep relaxt. Ontbijten, een groep afzetten bij het eiland en omdat wij zelf een tweedaagse trip hadden geboekt, voeren wij met een groepje terug naar de haven. Daar hebben we geluncht en zijn we terug gereden naar Hanoi.

Dag daarna lekker uitgeslapen en gewinkeld.

6 Oktober werden we, na en dagje shoppen, om 19:10 opgepikt bij ons hotel. Opgepropt in een minibusje, maar na een paar minuten gelukkig overgestapt op de hotelbus. Waar we normaal zelf een plekje mogen zoeken, worden we nu naar achteren geduwd en lig ik naast Lisette, een Israëlische gast en een stinkende wc.
Rond half 2 's nachts stopte de bus. Omdat we het ondertussen gewend zijn dat niemand ons ooit iets vertelt, blijven we liggen tot de andere passagiers ook in beweging komen. Dit gebeurt niet en nadat ik even achter een muurtje ben gaan plassen, duik ik weer in mijn 'bedje' en slapen we tot 5:20. Sapaaaaa! Onze wekker....
Buiten is het koud! Vrouwtjes stonden ons op te wachten in winterjas en mutsen. Voor ons voelde het als een frisse zomerochtend, best lekker eigenlijk.
Met een taxi zijn we naar een hotel gebracht. Omdat we vannacht in een homestay slapen, krijgen we geen kamer. Wel kunnen we hier douchen en ontbijten. Onze grote backpack blijft hier achter, dus we moeten ook een tasje klaarmaken om mee te nemen.
Om 9:30 gingen we op pad. Ons groepje bestond uit een Nederlands stel, een Engelse homo, een of twee lesbische Engelse meiden en een Engelse hindoestaan die nu in Maleisië woont. De twintigjarige Xu was onze gids, maar met haar liepen er nog 8 vrouwtjes. Allemaal in traditionele kleding en een grote mand, vol souveniertjes, op hun rug.
Omdat ik mijn wandelschoenen in Nederland ben vergeten, moet ik de tocht in mijn hier gekochte All Stars afleggen. Na een half uur voelde ik de eerste blaren al en heb ik mijn schoenen gewisseld voor mijn havianas, die vrouwtjes lopen ook op slippers dus dat moet mij dan ook wel lukken.
Na een tocht van zo'n drie uur door de rijstvelden, komen we aan bij restaurantje aan de rivier. Voor we hier aan tafel kunnen schuiven worden we natuurlijk flink gemanipuleerd door onze hulpvrouwtjes. Ik koop uit goede wil een klein portemonneetje van een vrouwtje waarvan ik achteraf betwijfel of ze mij eigenlijk wel geholpen heeft. Ook koop ik twee armbandjes van twee kleine meisjes voor 10.000 dong, 40 eurocent, terwijl ik er later 20 voor 10.000 koop! Kleine ratten:). Dus lieve vriendinnetjes...jullie weten vast al wat voor souveniertje ik jullie dit jaar zal schenken.
Na de lunch was het nog een uurtje lopen naar de homestay. We kwamen hier rond half 4 aan. Vandaag 13 km gelopen. Prima te doen.
Bij de homestay hebben we met de groep wat gekletst, gedronken en gekaart in onze legging, broek, 2 paar sokken, tshirt, spijkerblouse en trui. Het was erg koud geworden en dat terwijl we overdag gewoon in onze korte broek en shirtje liepen.
's Avonds heerlijk gegeten en na het eten wat shotjes rijstwijn gedronken. Daarna door naar een cafeetje onderaan de weg. De eigenaar was een Nederlandse man, getrouwd met een Vietnamese. Door de kou bestelden we warme chocolademelk met Baileys, weer genieten!
Vroeg naar bed en bijna klokje rond geslapen.
Ontbeten met pannenkoeken met chocoladesaus! Wat hadden we het hier goed! Rond half 10 weer op pad. Vandaag was de wandeling de helft van de afstand, maar een stuk meer klimmen en klauteren. Deze keer had ik mijn hulpvrouwtjes ook echt nodig wilde ik niet van de berg afsodemieteren. Vervelend voor haar had ik niks meer aan contant geld en kon ik dus ook niks kopen. Oeps!
Na de lunch zijn we door een busje naar t hotel gebracht en hier hadden we nog een paar uur voor onszelf. Nog even door het dorpje, wat het gevoel opwekte alsof je in Tirol liep, gewandeld en bij ons hotel een prima diner gehad.
Om 21:00 weer terug met de bus richting Hanoi.
Hier kwamen we om 4 uur 's nachts aan. Samen met wat jongens die we al kenden vanuit het hotel, een taxi naar het hotel genomen. Natuurlijk werden we flink genaaid door de chauffeur door om te rijden een meter die 3x zo snel ging. De jongens leken zich nergens druk om te maken en om nou met 2 meiden midden in de nacht uit te stappen.... Dus maar gewoon braaf blijven zitten.

Al het lekkere eten in Sapa was weer iets te veel voor mijn buik. De dagen erna weer meerdere keren per uur herenigd met mijn grootste vriend. Gelukkig hadden we donderdag een chilldag waarbij we onze vlucht naar Bangkok hebben geboekt en de laatste dingen in Hanoi hebben geshopt.

Vrijdag weer terug gevlogen naar Bangkok. Om half 7 opgehaald bij het hotel en om 12 uur stonden we bij een guesthouse op Khao San Road, Bangkok. Even wat opstartproblemen met de wisselkoers waardoor we uiteindelijk 15 euro ipv mijn berekening 7,50 euro voor een kamer betaalden. Zonde, maar wel met eigen badkamer. Aangezien ik nog steeds moest rennen, was ik hier toch wel erg blij mee.

Omdat ik de dag daarvoor antibiotica heb gehaald, ging het zaterdag gelukkig wat beter.
We zijn die dag naar de Chatuchak market gegaan. We hadden al gehoord dat je hier alles kon kopen, dus wel een kijkje waard. Nou dit was werkelijk het Walhalla! Moet je precies ons hebben als shopaholics. Aangezien onze rugtas al propvol was geladen in Vietnam, konden we onmogelijk los gaan en nog meer kopen. Tenzij......we weer een pakketje zouden verschepen. De laatste twee uur zijn we dus vooral bezig geweest met het uitzoeken hoe duur het zou zijn om een pakket te verschepen.
Omdat het toen al 18:00 uur was, besloten we ons uitstapje naar Laos een dagje uit te stellen en morgen gewoon weer terug te gaan.
Ook dag twee hebben we hier uren rondgelopen, maar nu konden we wel flink kopen. Dat hebben we dus maar gedaan! Schade: weer 15 kg in een doos op weg naar Nederland. Als ik zo doorga, moet ik vanwege geldgebrek eind november al terug!

Vanavond, maandag, zijn we eindelijk op weg met de trein naar Laos. Ondertussen is mijn bedje al opgemaakt en ik moet zeggen dat dit een van de betere bedden van de hele reis is. Enige nadeeltje is dat die fijne meneer achter mij nog steeds zijn muziek aan heeft staan en nu zelfs het idee heeft gekregen om zij trommel erbij te pakken!
Ik ga mijn oordopjes er maar bij pakken en een filmpje kijken.

Heel veel liefs uit (bijna) Laos!