Liever lui dan moe

Hallo trouwe volgers,

Alweer ruim drie (oké 4 aangezien ik een week over 1 blog heb gedaan) weken geleden dat ik mijn laatste boogje schreef. Maarja, jullie kennen me, ik ben liever lui dan moe...

Vanuit Calcutta zijn we naar Bangkok gevlogen. Dankzij Lisette d'r sociale netwerk, konden we hier bij een vriend van haar logeren. Helemaal niet vervelend was het feit dat hij woonde in een straat die bij de taxichauffeurs bekent stond als: "Aaaaah, money money." Een aardig optrekje met beneden een private swimmingpool and gym. Dat was wel weer even acclimatiseren als je uit een smerig India komt overgevlogen. Gelukkig ben ik de moeilijkste niet en kon ik hier redelijk snel aan wennen.
De eerste dag in Bangkok vooral de toerist uitgehangen. Bootje over de rivier, bezoekje Chinatown en cocktails gedronken in een veel te duur hotel met een skyline, wauw!
's Avonds pizza's besteld en een film gekeken, lekker huiselijk. Helaas voelde mijn buik zich meer thuis in het goedkope Indiaanse eten en had in net iets te hard geroepen dat ik mijn 4 kilo aan diarreeremmers niet nodig heb gehad....

Op maandag zijn we naar de ambassade van Vietnam geweest om ons visum aan te vragen, welke we pas donderdag konden ophalen. De dagen daarna bestonden dus uit lekker bijkomen. Zwemmen...dit kon natuurlijk gewoon bij het appartement waar we sliepen, maar ons oog was gevallen op een hotel met het zwembad op de 10e verdieping waar je uitkeek over Bangkok. Aangezien je daar ook gewoon wat kon drinken, wilden we hier wel wat uurtjes doorbrengen. Na een poosje konden we de verleiding van het zwembad niet meer aan en hebben we zelf ook een duik genomen. Natuurlijk werden we al snel betrapt, maar die foto hadden we mooi al genomen!
Verder druk geweest met winkelen, slapen en eten. Kortom, mijn top drie aan hobby's!

Vrijdagochtend werden we om half 7 opgehaald. Helaas hadden wij niet de luxe dat onze dikke wagen met chauffeur direct voor kwam rijden zoals bij alle mensen uit het appartement. Sterker nog, we moesten wel 10 minuten op de taxi wachten waardoor we uiteindelijk nog wat lichte stres hadden of we de bus wel gingen halen.
Opgevouwen in een mini busje zo'n vier uur rijden naar de grens van Thailand en Cambodja. Daar werden we vlak voor de grens uit het busje gehaald om het visum in orde te maken, om vervolgens weer in een ander busje over te stappen. Na een minuut of 3 weer uit het busje om lopend Thailand uit te gaan en lopend Cambodja in te gaan.
Vlak voor Cambodja werd ons verteld dat je in Cambodja bijna niet kan pinnen. Ja daaag, was mijn eerste reactie. Maar toen iedereen vertelde dat ze al dollars bij hadden, wisten we het niet zo goed meer. Natuurlijk was de beste man die ons de grens over hielp wel bereid om met mij terug naar de grens te rijden om daar nog even wat geld op te nemen. Twijfel twijfel, maar toch maar gedaan. Achterop een uit-elkaar- vallende scooter, kwamen we uit bij een casino...huh! Hier kon ik geld opnemen...t leek een beetje of ik in een foute Thaise film zat. Om 14:00 uur 's middags zat dat hele casino (en dan moet je het niet vergelijken met het mooie casino bij ons) al vol met Thaien en dikke pakketten geld. Hier veel te veel geld geregeld en de vriendelijke meneer waarschijnlijk een flinke commissie bezorgd.
Rond half 9,we waren dus 14 uur onderweg geweest, eindelijk in een hostel. We hadden bij de grensovergang een goedkoop hotelletje geregeld met gratis pick up. Vriendelijk werden we naar onze kamer begeleid waar we weer kennis maaktenmet het vriendelijke Cambodja. Deze man wilde ons morgen graag naar de tempels van Angkor brengen. Wij, die kapot waren en morgen eerst even op ons gemak wilde rondkijken, hadden daar nog geen oren naar dus hebben vriendelijk bedankt! dachten we. Meneer was boos, want we hadden niet voor niks gratis pick up en goedkoop hotel. Wij waren niet van plan om te boeken, maar meneer ook zeker niet om weg te gaan. Na een half uur hebben we gevraagd hoe duur die pick up was, 5 dollar in zijn hand gepropt en hem de kamer uitgeschopt. Mafkees! De volgende dag natuurlijk gelijk uitgecheckt en in een nog goedkoper hotel ingecheckt.

De eerste dag in Siem Reap lekker rondgewandeld en een khmer massage genomen. Ik had natuurlijk het geluk dat ik werd gemasseerd door een ladyboy die zich al vrouwelijk gedroeg, maar nog de 'mannelijke' looks had. Dit betekende dus ook dat hij de massage begon als jongen, maar eindigde met vrouwelijk aaien.
De dag daarna gingen we de tempels van Angkor bezoeken. We hadden besloten om een e-bike te huren. Best besteedden dollars tot nu toe! Met 19 kilometer per uur tuften we tussen alle scooters en door iedereen werden we aangesproken of toe/uit? gelachen. Tempels waren echt onwijs mooi. Beide dachten we dat we aan een middagje wel genoeg zouden hebben, aangezien we al zoveel tempels hebben gezien. Dus niet, we hadden best een beetje spijt dat we niet eerder waren opgestaan.
's Avonds hebben we ons lekker verwend met een cocktail in de zogeheten Pubstreet. Ja, dat verwacht je niet in een plaatsje waar je verblijft voor de tempels.
Na twee cocktails hebben we de op de tafel dansende Japanners met grote buckets drank in hun handen maar achter ons gelaten, en zijn we braaf maar bed gegaan.
Laatste dagje Siem Reap nog even getourd op onze elektrische fiets en wat rondgelopen. Om 20:00 uur werden we opgehaald om met de hotelbus, je hebt een matrasje van ongeveer 1,10 meter waar je met z'n tweetjes lepeltje lepeltje mag liggen, naar Sihanoukville te rijden.

Strand! Eindelijk... Na wat bijslapen lekker gechilld op het strand. 's Avonds worden alle bedjes van het strand gehaald en kan je bij elk strandtentje barbecuen voor drie dollar. Ik koos, op aanraden van m'n lieftallige vriendje (thanks), eens wat anders. Barracuda, had ik nog nooit gegeten. Dat heb ik geweten. Dag erna onwijs ziek geweest en met een trui aan in bed gelegen.
Die dag zijn we nog wel verhuisd naar een ander guesthouse. Goedkoper, dichter bij het strand en met harde muziek vanaf het strand tot 6 uur 'e ochtends. Wij hoefden dus 's nachts ons bed niet uit voor een feestje...dat is pas geld besparen!
Omdat we pas 15 september Vietnam in mochten, wilden we mijn verjaardag vieren en daarna gaan eilandhoppen. Drie dagen hebben we aan het strand gelegen, daarna begon het te regenen. Drie dagen lang en soms wel 24 uur achter elkaar! Dat eilandhoppen leek ons daarom geen geweldig plan. Beetje jammer als je daar op een verlaten strand zit waar je alleen maar in je bungalow kan blijven.
Ook mijn verjaardag vierden we dus in de regen. 's Middags lekker op het strand, onder een afdak, gehangen. 's Avonds hebben we ons heerlijk laten masseren, een van mijn verjaardagscadeautjes van Lisette. Gelukkig was het na het eten wel droog en hebben we nog wat cocktailtjes op het strand kunnen nuttigen en met mijn lieve thuisfront kunnen skypen, die speciaal voor mij een thuis'feestje' hadden. Gelukkig kon ik hier op deze manier wel een soort van onderdeel van zijn en hoefden ze mijn aanwezigheid niet te missen. (Sorry mam!)

Eiland hoppen hebben we dus maar niet gedaan, wel zijn we drie dagen naar Otres beach gegaan, een strand wat ietsje verderop ligt, maar zonder discomuziek tot 's ochtends vroeg. Hier sliepen we in en bungalow direct aan het strand, genieten! Gelukkig liet de zon zich na 3 regendagen weer zien en konden we de laatste 3 dagen weer genieten van het strand en de zee.

Vrijdag zijn we met de bus vertrokken richting Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Volgens de jongen van het guesthouse konden we beter de wat duurdere minibussen nemen, want de grote bus is hel aangezien je er zolang over doet. Nu had ik heel erg het idee dat ik Cambodja nog niet echt had gezien en vond ik het dus niet erg om wat langer in de bus te zitten en lekker naar buiten te kijken. En al met al viel de reis heel erg mee. Af en toe werden er mensen van de straat opgepikt en werden de pakketjes ingeladen, maar na zo'n 6 uur stonden we in de stad.
Ons laten droppen bij een guesthouse en een rondje gaan lopen. Aangekomen in een park waar overal groepjes stonden te dansen. Jongens en meiden van alle leeftijden die allemaal hetzelfde dansjes deden. Deed me een beetje denken aan m'n kinderen in de klas die altijd los gingen op just dance. Japanners hebben karaoke, Cambodjanen blijkbaar streetdance.
In PP hebben we ons eigen dagtourtje gemaakt. Langs het paleis, het museum en de Wat Phnom tempel. Toen we naast de tempel even op een bankje gingen zitten raakten we in gesprek met een jongen. Hij was erg geïnteresseerd in waar we vandaan kwamen en stelde vragen als:" Klopt het dat je in Nederland meerdere vrouwen mag hebben, dat heb ik namelijk op tv gezien." Ook vroeg hij of we 's avonds uit gingen en of we alcohol dronken. "Nee, wij drinken geen alcohol hoor...." Ik hoor het mezelf nog zeggen, half dronken van 1 biertje omdat dat het goedkoopste was.
Na even rusten op de kamer zijn we 's avonds naar de nightmarket gelopen. DRUK! Een zaterdag avond uitje voor de lokale bevolking. We hielden het hier snel voor gezien en hebben bij de KFC een burger gehaald. Toen we op de terugweg nog wat wilden drinken en een gezellige straat met barretjes zagen, viel ons oog op de opvallende namen, zoals Pretty woman, playbunny en happy man bar. Als de namen nog niet verraden wat hier gebeurt, deden de dames voor de bar dit wel. Ik weet niet hoe we het doen, maar ook hier hebben we ze weer gevonden.
Dag twee in PP hebben we Killing Fields of Choeung Ek bezocht. Met onze audiotour op ons hoofd zijn we punt voor punt over het terrein heen gelopen. Heel heftig om te horen wat er hier heeft afgespeeld. Zo erg als dat ik op internet had gelezen, dat je over botten loopt en je nog stukken stof uit de grond steken, was het niet. Maar het idee dat er in die kuilen honderden mensen lagen en er nog steeds massagraven zijn die niet zijn opgegraven...
Zo stond er ook een boom waar allemaal armbandjes aanhingen. Deze boom werd door de rode Khmer gebruikt om baby's met hun hoofd tegen dood te slaan, om kogels uit te sparen. Echt bizar.
Na de killing fields zijn we afgezet bij het Tuol Sleng museum, security prison 21(S-21). Deze diende als gevangenis in de tijd van the khmer rouge. Duizenden foto's van slachtoffers, martelapparatuur en kleine zelf in elkaar gemetselde hokjes. Geen fijne vent, die Pol Pot.

Ondertussen ben ik alweer bijna een week in Vietnam, maar liep ik ongelooflijk achter met mijn blog. Zal proberen het wat vaker bij te houden.

Heel veel liefs vanuit Vietnam.

@Aad en Gerhard: conceptlesje topo moet wel lukken toch. Calcutta, Bangkok, Siem Reap, Sihanoukville en Phnom Penh. Jullie kunnen het!